بعد از اتمام جنگ و زمانیکه ما از محیط معنوی جبهه ها فاصله گرفتیم و برای همیشه به شهرها برگشتیم تصمیم گرفتیم به اندازه توانمان در جهت ترویج فرهنگ دینی و قرآنی ، کار مفیدی انجام دهیم ، و شاید مهمترین چیزی که مسیر ما را برای پیمودن این راه معنوی ،مشخص کرد ، دیدن این روایت از پیامبر اکرم (ص) بود که فرمودند : خیرکم من تعلم القران و علمه بهترین شما کسی می باشد که قران را یاد بگیرد و به دیگران بیاموزد * فلذا از سال 68 فعالیت قرانی را به کمک چند نفر از جوانان مسجد ( اعظم املش ) که اکثرشان از بچه های ایثارگر بودند شروع کردیم و خداوند متعال توفیق داد که این راه را با تمام فراز و فرودها و همه تلخی و شیرینی ها ادامه دهیم * و اگر خواسته باشم تمام تجربه خودم در این 23 سال را ، درچند جمله خلاصه کنم ، خواهم گفت که ، متاسفانه قرآن کتاب آسمانی و نورانیست که واقعا غریب و اقع شده * چون قرآن برای هدایت بشر نازل شد ، و برای هدایت پذیری هم ، اول باید آنرا یاد گرفت و بعد قرائت کرد و بعد تدبر نمود و در آخر به آن عمل نمود تا به سر چشمه های نورانی الهی رسید * ولی الان ، یا این کتاب عزیز بر روی طاقچه های منازل خاک می خورد و یا اینکه توجه ویژه ای فقط به قرائت آن می شود * فلذا اگر توفیق الهی شامل حال حقیر شد سعی میکنم احادیث گوناگونی که پیرامون این مراحل چهار گانه می باشد را ، در این وبلاگ قرار دهم